Gdy Alice miała pięć lat, złamała nogę i założono jej gips. Następnego dnia rano dziewczynka żaliła się rodzicom, że noga ją boli. Jednak ojciec cierpiał z powodu gigantycznego kaca, a matka nie mogła się zdecydować, kto bardziej potrzebuje jej opieki. Podała córce kilka pastylek aspiryny z kodeiną i skupiła się na tym, żeby mąż nie zaczął się denerwować. Ponieważ była to sobota, wkrótce po wstaniu z łóżka ojciec Alice znowu zaczął pić. Po południu był już kompletnie zalany i między rodzicami doszło do okropnej awantury, gdy zaczęli obwiniać się o wyparek córki. Dziewczynka z całych sił starała się możliwie długo nie narzekać na ból, aby nie rozjątrzyć kłótni między matką i ojcem.
Tej nocy ból obudził Alice i leżała w łóżku pojękując. Ojciec padł wczesnym wieczorem, ale obudził się w środku nocy. Szalał po domu, kopał w ściany i przewracał krzesła. Matka położyła się koło córki i mocno ją przytuliła, próbując ukoić ją i jednocześnie uspokoić samą siebie obecnością niewinnego dziecka. Kiedy ojciec wreszcie uciszył się i znowu zasnął, matka uznała, że jest zbyt późno, aby zawozić córkę do szpitala albo niepokoić lekarza telefonem. Podała małej szklankę wina w charakterze środka nasennego i sama też poszła do swojego łóżka.
W niedzielę wszystko się powtórzyło. Alice pamięta, jak błagała ojca, żeby zawiózł ją do szpitala, on jednak upierał się, że złamana noga musi trochę poboleć. Tej nocy dziewczynka prawie w ogóle nie spała. Po wielu latach mogła ze szczegółami opisać każdy dźwięk, który docierał do niej, gdy samotnie leżała w nocy w łóżku i czuła, jak cała noga pulsuje z każdym uderzeniem serca. Nad ranem wreszcie zasnęła; gdy się obudziła, noga bolała nieco mniej. W ciągu następnych dwóch dni całkowicie straciła w niej czucie, co oczywiście spowodowało, że przestała cierpieć. Stało się tak, ponieważ gips był zbyt ciasno założony i noga spuchła. W efekcie krew do niej nie napływała i nerwy zaczęły obumierać.
Kilka tygodni później rodzina z przerażeniem zauważyła strużkę ciemnego płynu, wypływającą spod gipsu. Z chorej nogi unosił się okropny zapach. Rodzice pospieszyli z córką do szpitala; Alice pamięta, że przytrzymywał ją ojciec, więc nie musiała patrzeć, jak lekarz zdejmował gips. Po jego usunięciu przeraźliwy smród niemal odebrał wszystkim oddech; kawałki poczerniałych mięśni przyczepiły się do opatrunku i odchodziły od nogi. Pielęgniarka pobiegła do ubikacji.
Alice pamięta, że ojciec odwrócił się w stronę lekarza i zaczął komentować, jaki to musi być dla niego trudny przypadek. Jako dorosła uznała większą troskę ojca o uczucia specjalisty niż o nią za oczywisty dowód na to, że jego życie zostało zredukowane do prób wywierania odpowiedniego wrażenia na innych. Bardziej interesowała go fasada otaczająca rodzinę niż rzeczywiste życie za nią. Niestety, Alice należała do tej rzeczywistości. Nogę zniszczyła zaawansowana gangrena i ostatecznie trzeba było amputować całą kończynę.
Czas na wyleczenie. Przewodnik. Timmen L. Cermak s.142
3 komentarze:
Uzależnienie na pewno jest straszne i jeśli możemy cokolwiek zrobić to należy jak najszybciej takiej osobie po prostu pomóc. Myślę, że wysłanie na terapię do ośrodka https://detoksfenix.pl/ jest bardzo dobrym rozwiązaniem, gdyż wtedy jest szansa na powrót do rzeczywistości.
Na pewno nie są to łatwe chwile dla takich osób i wydaje mi się, że dość ważną sprawą jest również to aby wiedzieć jak najwięcej o tym jak można pomóc. Myślę, że już dobrym ruchem jest wybranie się do psychologa https://melka-roszczyk.pl/ gdzie na pewno każdy z nas znajdzie właściwe wsparcie.
Spotkałem się ostatnio z ciekawym artykułem na temat korzyści płynących z regularnych sesji u psychologa. Współczesne podejście do psychoterapii, jakie oferuje strona https://dominikhaak.pl/, skupia się na holistycznym podejściu do klienta, uwzględniając zarówno jego emocje, myśli, jak i zachowania. Co ważne, sesje mogą być prowadzone zarówno stacjonarnie, jak i online, co jest dużym ułatwieniem w dzisiejszym zabieganym świecie. Profesjonalne podejście, jakie oferuje ta strona, pomaga wielu osobom w odnalezieniu wewnętrznej równowagi i poprawie jakości życia.
Prześlij komentarz